Zoooo dat is snel gegaan! 7 jaar geleden op 22 februari plaatste ik voor het eerst een foto op het Eefsfood Instagram account. Ik had dat aangemaakt om een plek te hebben waar ik mijn eet plaatjes op kwijt kon. Dat was simpelweg de enige reden. De rest is geschiedenis! Vandaag is Eefsfood 7 jaar. En daar wil ik toch heel even bij stilstaan.
Verrassing
Allereerst heb ik vanavond iets leuks met jullie te delen (op mijn Instagram). Het was een idee dat ik al langer had maar het bleek een mooie om dit nu uit te voeren voor deze gelegenheid. Vanavond rond ongeveer 19:30 deel ik het!
Zo begon het allemaal
Het leek mij ook leuk om even de jaren door te lopen aan de hand van mijn foto’s. Ik heb van elk jaar op 22 feb een screenshot gemaakt hoe mijn Instagram er toen uitzag. Ook krijg ik weleens mailtjes van volgers/lezers die graag willen weten hoe ik heel Eefsfood heb opgezet. Ik zou willen dat ik een mooi romantisch inspirerend verhaal heb maar die is er gewoon niet. Eefsfood is echt met mij meegegroeid. Ooit zomaar begonnen en dat ben ik naast de lol steeds serieuzer gaan nemen. Er kwamen allerlei dingen op mijn pad. Ik ben heel erg van daarin mee gaan en ben helemaal geen planner met doelen waar ik me op blind staar en focus. Soms zou ik zo willen zijn trouwens maar ik ben dat gewoon niet. En dat heb ik afgelopen 2 jaar heel goed los kunnen laten.
Ik ben me meer gaan verdiepen in fotograferen, kocht beter apparatuur, besteedde meer tijd aan alles wat ik deed, de recepten werden beter, het bereik groeide etc etc. Dit klinkt allemaal prachtig en als vanzelf maar dat is het zeker niet gegaan. Onzekerheid en geen plan hebben is soms ook een last. Tot op de dag van vandaag gaat niet alles naar mijn zin en gaat het financieel ook echt in golven bijvoorbeeld. Ik heb de tofste baan ter wereld maar er zijn ook echt minder leuke dingen die je niet ziet door alle lekkere recepten heen. Wat ook logisch is want hier deel ik niet veel over. Al met al kijk ik alweer heel erg uit naar wat dit jaar gaat brengen!
Februari 2014
Dit was het begin. Ongeveer alles wat ik at zette ik op de foto voor Instagram. Ik weet nog héél erg goed dat ik er zoveel plezier in had dat ik elke dag vroeger op stond zodat ik nog een hip ontbijtje kon maken om te posten voordat ik naar mijn werk moest. Ik kwam er serieus makkelijker mijn bed door uit. Dat is nu, jammergenoeg, absoluut niet meer het geval haha.
Februari 2015
Waar ik overal en nergens fotografeerde, met ik geloof, mijn iPhone 5 had ik hier ook voor het eerst een ondergrond. Volgens mij was het een steigerhouten plank die over was. Mijn vader zaagde het in kleine stukken en zo kon ik overal dit grijze ‘setje’ bouwen. Nu krijg ik echt pijn in mijn ogen van het zien van deze foto’s.
Februari 2016
Zoals je kunt zien ging ik nog helemaal lekker met mijn grijze steigerhout. Volgens mij is de fles gin één van de eerste perspakketjes die ik ooit ontving. Verder viel ik redelijk in de herhaling met het 3 keer posten van 1 baksel. Het was toen der tijd ook niet mogelijk om meerdere foto’s in een slide te plaatsen zoals nu. Ik herhaal nu ook wel eens wat maar niet zo dicht op elkaar.
Februari 2017
Ik was het grijs zat en stapte over op wit. Dit was hetzelfde steigerhout dat ik zelf wit geschilderd heb. Volgens mij was dit ook het jaar dat ik ging fotograferen met de spiegelreflex van mijn moeder. De foto rechtsonder weet ik nog heel goed. Ik had een perslunch in Den Haag en vooraf ging ik nog op verkenning bij een ander zaakje. Ik maakte deze foto met de camera maar verder schoot ik ook nog van alles met mijn iPhone 6 zo te zien.
Februari 2018
Hier was ik over op 2 grote grijze tegels die ik bij Gamma had gescoord. Veel makkelijker schoon te maken dan dat hout maar een hoop gesjouw was het zeker. Echt zwaar waren ze! Maar ik heb ze echt lang gebruikt. De cupcakes links onderin was een bestelling voor een bruiloft. Helemaal in de stijl van de kaart weet ik nog.
Februari 2019
Dit jaar besloot ik een eigen camera te kopen maar gebruikte nog steeds de lens die op mijn moeders camera zat. Die werkte fijn en ik maakte er steeds mooiere beelden mee. Die camera was fijn en heb ik nog steeds. Groen rechtsboven is mijn eerste zelfgemaakte ondergrond met plamuur, verf op een plaat hout. Ik vond en vind hem heel mooi maar ik vind groen een lastige kleur voor food fotografie.
Februari 2020
Inmiddels heb ik mijn tegel collectie uitgebreid en ging ik helemaal op in de donkere achtergrond. Ik vind het nog steeds prachtig maar nu varieer ik veel meer. Toen had ik hiermee helemaal mijn ding gevonden. Dit jaar besloot ik ook een stapje hoger te gaan en bestelde ik wéér een nieuwe camera. Een fullframe Canon 6D. Daarmee schiet ik tot op de dag van vandaag alles mee. Ook ben ik me veel mee gaan verdiepen in het nabewerken. Dit heeft zóveel invloed op je eindfoto. Met alleen goed apparatuur ben je er nog lang niet.
Februari 2021
Hier is duidelijk de liefde voor mijn macrolens te zien. Deze heb ik nu een maand of twee en ik gebruik bijna niet anders meer. Ik hou gewoon van dichtbij en smakelijk! Ook ben ik nog steeds niet 100% tevreden over elke foto die ik plaats. Maar als perfectionist kan ik steeds beter genoegen nemen met ‘goed is goed genoeg’. Dat is best wel een verademing. Ik heb nog heeeeel veel te leren maar door het vooral te blijven doen wordt je beter! Over all ben ik heel blij met de skills die ik heb maar hoop er snel weer meer bij te leren.
De taart
Ik ga geen uitgebreid recept geven maar wel even een samenvatting van hoe deze taart tot stand is gekomen. Je kun er zelf dus je eigen twist aangeven als je een soortgelijk taart wil maken.
Voor de basis heb ik dit recept van yoghurt frambozen cake gebruikt. Zonder de granola kruimels. Het beslag heb ik verdeeld over 3 Wilton Easy Layers cake Pan – Ø15 cm – 5 Stuks (affilatie link). Deze heb ik gaar gebakken in ongeveer 25 minuten.
Ik maakte 275 gram Crème Chantilly (dit is hetzelfde als Enchanted Cream) aan met 275 gram kokosmelk van Alpro. Zo wordt het lekker dik en heb je een stevige taart. Dit wijk een beetje af van de verhouding op de verpakking.
Tussen elke laag cake verdeeld ik ook nog een hele volle eetlepel abrikozenjam. Voor een beetje extra smeuïgheid zou je de cakes nog kunnen besprenkelen met een lekkere likeur of iets dergelijks. Ik vind ‘m absoluut lekker maar deze taart is zeker niet één van mijn culinaire hoogstandjes. Leuk om het maken is het absoluut wel!
Voor de kleur gebruikte ik eucalyptus groen van Colour Mill. De gouden spetters maakte ik door goud poeder met Vodka te mengen en er met een kwast op te splashen. De prachtige taarttopper liet ik maken door Margriet van Mevrouw Hendrik. De sprinkles komen bij Sprinklelicious vandaan. De eucalyptus bladeren bij Hoogvliet en de gedroogde pluimen bij Xenos.
Dit was ‘m dan! Mijn terugblik op afgelopen 7 jaar aan de hand van mijn foto’s. Ik hoop dat je het leuk vond om mee te lezen. Ik kijk er alweer naar uit om dit over een tijdje als leuk archief bericht te zien.
