Hee, leuk dat je er bent! Vroeger als kind schreef ik bijna altijd een vakantie dagboek. Daar vertelde ik in hoe ik alles beleefde en wat we allemaal meemaakten. Als ik dat nu teruglees vind ik dat zo ontzettend leuk. Na een hoop gedoe (dit lees je in deel 2) zat ik in het vliegtuig terug naar huis zonder oortjes, dus geen muziek. Wat dan? Ik besloot te gaan typen en je gaat nu vakantie dagboek Montenegro deel 1 lezen:

Laten we bij het begin beginnen. Ik was nog maar amper terug uit Italië en Leroy appte mij met ‘Kijk Eef! Montenegro is super mooi, daar moeten we naartoe!’. Uhh ja leuk maar even wachten hoor, heb er net een vakantie opzitten! Dit was ergens begin juni. Een maandje daarna namen de plannen vorm aan en boekten we een ticket. Eind september op zijn vroegst want anders is het mij veel en veel te heet daar! Tickets in de pocket en op zoek naar een toffe Airbnb. Deze was snel gevonden! Meerdere eigenlijk. Zoveel leuke dat het weer moeilijk was te kiezen.. Uiteindelijk kozen we voor een best wel nieuwbouw (2015) appartement in het plaatsje Risan. Wij werden absoluut overtuigt door de foto’s. Zowel van het huisje zelf als van het uitzicht. Wat we allemaal gaan doen zien we later wel en of we een auto huren is ook van latere zorg. 

Weer 2 maanden later besloten we toch echt wel een auto nodig te hebben. Het kwam op mij aan want Leroy heeft geen rijbewijs. Maar ik had geen credit card, dat wordt dan lastig rijden.. Ik moest er dus toch aan geloven. Een credit card regelen en een auto reserveren. Vraag me niet waarom maar ik vond het een spannende bedoeling. Krijgen we een fijne auto? Dit is bijna nooit welke je denkt geboekt te hebben. Is wel alles goed ingevuld? De laatste keer in Italië was het ophalen van de auto nogal een gedoe,  daarom zag ik er tegenop. 

Dag van vertrek: met mijn koffertje in mijn fietskrat pikte ik Leroy op. We fietsten naar het station en sprongen in de trein. Uiteraard waren we netjes op tijd! Uiteindelijk vlogen we een uur later dan gepland de lucht in. Ze hebben nog 20 minuten ingevlogen waardoor onze overstap van Belgrado (Servië) naar Tivat (Montenegro) niet in gevaar kwam. Alles liep gesmeerd! Een tikkie norse Serviër wie mijn paspoort controleerde mompelde wat. Ik verstond er serieus tot 4 keer toe echt geen REET van! Tot ik erachter kwam dat hij iets bedoelde als ‘is dit de eerste keer in Belgrado?’ (daar zeggen ze mompelend Belgrade) en ik zei ‘yes’. Rond de paspoort controle hangt vaak zo’n grimmige sfeer en kun je beter geen grappen maken. Door het gevoel van Eef doe even serieus word ik daar juist jolig van. Vervolgens vroeg hij of ik een nieuw paspoort had? Uhh no, ik reis niet zo vaak en binnen Europa krijg je nauwelijks stempels vriend. Oké, dit dacht ik en zei natuurlijk netjes ‘No, sir’. Er kwam een gaar lachje vanaf. Het was zo ongemakkelijk en het leek minuten te duren. Welkom in Servië. Vlucht 2 ging top!

Auto ophalen! We waren voor de ‘goedkoopste’ met airco gegaan. Ook hier ging op lang wachten in de rij alles gesmeerd. De opluchting was nabij! Ik vind rijden in vreemde auto’s leuk dus ik was er benieuwd wat we kregen. Er stond een hele rij witte Volkswagen Up’s waar de verhuur meneer heen liep. Ik was blij want die rijden best heel lekker weet ik. Maar nee hij sloeg af en liep naar een andere auto. Ook wit, yay! (Ik ben helemaal geen autofreak maar ik vind witte auto’s gewoon heel mooi). Hij reed een ander kek karretje voor. Een net niet meer gloednieuw Toyota Yaris. Na inspectie stapte ik in, het bleek een automaat!! Ik moest even schakelen, ha-ha slechte grap. Ik ben dit zo niet gewend, ik had echt een black-out.. Hoe werkt dit (ook alweer)?? Na 10 minuten klooien gingen we ervandoor. Op naar ons huisje! Ik voegde in en trapte eens even dat gas in. Wayoooo, racemonster! Nu ben ik qua optrekken in mijn 15 jaar oude Opel Agila ook niks gewend dus dit was echt fantastisch. Gelijk verliefd! Oké, ik dwaal af! 

Leroy navigeerde ons perfect naar de Airbnb waar we al werden opgewacht door de host. In sneltreinvaart kregen we uitleg en onze vakantie kon beginnen. Boodschappen! Honger en niets in huis. De host vertelde dat we lopend sneller waren. We zaten hoog in de berg en de weg er naartoe was toch wel een kilometer of 2,5 aan smalle kronkelwegen. Lopend de short cut dus! We waren nog niet op een kwart of ik wist al dat terug lopen een helse tocht zou worden. Zo stijl, echt niet normaal! Het bleek, ik was kapot (geen conditie) er stroomde overal zweet + het was een graad of 30 en er stond geen zuchtje wind. Maar, de boodschappen waren binnen! Eerst het zwembad in, daarna eet ik wel iets. Wat een verkoeling! Het werd al donker en mijn zin om te koken was weg. Ik maakte pantosti’s met een spiegel ei. Lekker vet en vet lekker! We gingen op tijd naar bed want we waren behoorlijk moe. 

Op de eerste dag stond er een flinke roadtrip op de planning naar 1 van de 2 natuurparken van Montenegro. Het is een enorm wandelgebied in de bossen met een mooi meer aan het begin. Eerlijk, de weg er naartoe vond ik leuker dan het meer zelf. Het was mooi, echt waar. Maar ook best toeristisch. Als je van wandelen houdt is het absoluut de moeite waard heb ik mij laten vertellen. Ik vind het zo heerlijk om rond te cruisen door een ander land. Onderweg stopte we nog een paar keer bij mooi uitzicht en een supermarkt voor wat lekkers. Het landschap werd steeds minder rotsachtig en er kwam steeds meer groen. We trotseerde bizarre haarspeldbochten en stijle heuvels en het ene uitzicht was nog toffer dan het andere.

Leroy had ook nog gelezen over een ander meer op 15 minuten rijden van het park. Na een ijsje en zakje chips besloten we daar nog heen te gaan. En man man man, wat was dat een pareltje. De omgeving was heel mooi groen met leuke huisjes en fijne wegen. Amper tot geen ander verkeer en daar doemt ineens een enorm blauw meer op. Er stond 1 auto en er waren 4 mensen aan het zwemmen. Verder was er niemand! Zo rustgevend. We bleven niet heel lang want we moesten nog minimaal 3 uur terug rijden en liever niet helemaal in het donker. Dat tweede meer heeft ons echt verrast en was toch wel het hoogtepunt van de dag. Eenmaal thuis kookte ik nog een heerlijk maaltje. Gebakken gnocchi, een romige saus met daarin spek, champignons, paprika en ui. Ik bleek gezoete slagroom te hebben gekocht voor de saus maar gelukkig heeft dat het niet verpest. Sterker nog, het was super lekker! Leroy vond een chille muziekzender op de tv (we kregen de Sonos box niet aan de praat) en danste er nog wat op los. Ik was behoorlijk uitgeblust, toch wel zo’n 7 uur achter het stuur gezeten. 

Op dag 2 begonnen we met een ritje naar Kotor. Een historisch oud stadje. Ik had vooraf via Instagram tips aan jullie gevraagd. Uit een heel aantal reacties bleek dat het wel tegenvallend kon zijn, anderen vonden het echt aan te raden. We gingen er een beetje blanco heen. Het was een drukte van jewelste en we zaten nog geen 5 minuten op een terras en een enorm crouseschip kwam aanmeren. Dat was een hele happening. We aten een ijsje en gingen de stadsmuren binnen. Heel veel winkeltjes, eigenlijk alleen maar. Afgewisseld met restaurants, dat dan weer wel. Het zag er gezellig uit maar het was druk en vies benieuwd warm. Allebei voelde we hem niet echt hier. Het werd bewolkt en het begin enorm te waaien. De regen die was voorspeld liet wel op zich wachten.

We besloten terug naar de auto te gaan en door te rijden naar Budva. Hier hadden we net als in Kotor mega mazzel met parkeren in de buurt van het oude stadsdeel. We wandelden door de haven waar veel vissersbootjes maar ook enorme jachten lagen. Wij vonden er een veel leukere sfeer hangen. We aten een mega lekkere ‘roll’.  Ik vond het een soort mix tussen een wrap en een dunne pizza bodem. Gevuld met kaas, salami, tomatensaus en stukjes jalapeño. Wederom baggervet maar HEEL ERG LEKKER! Daarna haalde Leroy nog wat zoetigheden bij de bakker en deze aten we op onder het genot van een flesje bubbels (Spa). Dit was op de stadsmuur rand aan zee. We hadden niet enorm veel tijd (want parkeergeld) maar het korte bezoekje (ruim 2 uur) was wel heel leuk vonden wij. Op de weg terug stopte we nog bij een supermarkt omdat we toch wel heel erg snakte naar een maaltje met wat groenten. Het werd broccoli met gebakken aardappels en sla met tomaat, rode ui en feta. De sla bleek achteraf kool te zijn maar toch was het heel erg lekker. Tnhx for cooking gappie! We namen voor morgen dan echt echt uit eten te gaan…

Dag 3 en 4 kun je in deel 2 lezen. Deze komt binnenkort online! Ook zit er nog een vlog in de edit. Coming soon! Ondanks dat er niet veel eten in voorkomt hoop ik toch dat je het leuk vond om te lezen <3

Liefs,
Eef