Toen ik ruim 5 jaar geleden in dit huis ging wonen heb ik even overwogen om de keuken ook gelijk aan te pakken. Uiteindelijk heb ik dat niet gedaan. Koken en bakken vond ik toen natuurlijk al leuk en deed ik graag en vaak. Beide kon ik prima in de keuken die erin zat. Het aanrechtblad vond ik wel echt lelijk en dat heb ik al die 5 jaar gevonden. Wel heb ik de deurtjes toendertijd lime groen geverfd. Deze keuken was absoluut gedateerd maar functioneerde verder nog prima. Inmiddels heb ik een gloednieuwe keuken en ga ik je nu vertellen hoe dat allemaal is gegaan. Oude keuken vs. nieuwe keuken, hoe ging dat precies?
Afgelopen jaar begon het toch wel echt te borrelen en droomde ik steeds vaker van een nieuwe keuken. Dingetjes als catering en taart bakken op bestelling was al eventjes aan de gang dus ik had nu ook een veel beter beeld van wat ik graag zou willen. Ik heb dus ook geen spijt dat ik dit niet al 5 jaar geleden heb gedaan. Eefsfood bestond toen nog niet en ik had waarschijnlijke andere keuzes gemaakt waar ik dan nu weer spijt van zou hebben gehad. Een vaatwasser, extra vriezer en koelkast waren er in die jaren al bijgekomen en de helft van mijn keuken leek inmiddels op een witgoed handel. Het hele proces van zoiets willen en het uiteindelijk gaan doen is niet echt makkelijk. Want het gaat gewoon om een hele hoop geld. Punt.
De eerste afspraak bij een keukenwinkel was gemaakt en ineens zit je daar dan. Het gaat echt beginnen. Je moet vertellen wat je wil en dan ga je samen kijken naar de mogelijkheden. Op een groot scherm kun je meekijken en je zit gewoon middenin de Sims maar dan real life. De eerste tekening en offerte kwamen tot stand. Het begin was gemaakt! Je gaat naar huis met zat stof tot nadenken. Er volgt nog een afspraak om dingen aan te passen en/of toe te voegen. Het kiezen van de materialen, kleuren, merk apparatuur en handgreepjes beginnen nu wel echt definitief te worden. Een keuken inmeter wordt op je afgestuurd, en dan blijkt dus dat er een nogal belangrijk deel van de keuken je huis niet in komt. TÔP! Alles ging ook al te goed tot nu toe.. Wat Nu? Er zou een ingewikkelde oplossing zijn. Maar eerst vroeg ik mijn buurman of het bij hem zou passen en of het misschien mogelijk was om dit deel door zijn huis over de schutting heen te krijgen. Dit kon en hij wilde meehelpen!! Wat een ‘meevaller’ en opluchting. Zonder gekke fratsen kon de keuken nu besteld worden.
Het plannen kon beginnen. Hier zag ik het meest tegenop! Maar gelukkig heb ik een moeder die me daar nogal mee heeft geholpen, want ik zag het niet helemaal zitten. Denk niet alleen dat er maar een nieuwe keuken kwam want ik had ook te maken met een elektricien, loodgieter en stukadoor. De oude keuken moest natuurlijk ook nog gesloopt en afgevoerd worden en er moest nog een nieuwe vloer komen. Nou, een keuken slopen kan ik wel maar dat is in je eentje ook nog best lastig. Leroy (ja wat kan die jongen niet?) was daar om mij te helpen en we hebben maar al teveel lol gehad. Slopen is gewoon leuk en het vervolgens in de container smijten is nog leuker! We hebben voor de hele keuken maar 3 keer naar de Milieustraat hoeven rijden dankzij mijn o zo lelijke maar o zo praktische auto (oude Opel Agila).
Het enige leuke aan deze keuken (de witte tegeltjes) bleken de hel op aarde. Deze zaten ZO ERG VAST! Niet normaal! Alles ging zo voorspoedig maar met de tegeltjes zijn we zeker een hele dag bezig geweest. Uit eindelijk gelukt en toen dacht ik, dit komt nooit meer goed! Echt geen gezicht. Veel gaten in de muur etc. Toen de stucadoor kwam gaf hij geen kik en dat stelde mij gerust. Hij had vast weleens erger gezien.
Toen de stukadoor klaar was zag ik alles weer zitten! Ik kon eindelijk zien dat het echt mooi ging worden. De planning was ruim en ik heb ongeveer een maand zonder keuken gezeten. Gelukkig kon ik 3 weken in het huis van mijn op vakantie zijnde moeder, en heb ik wel gewoon kunnen koken en een beetje normaal kunnen leven wanneer ik niet aan het klussen was. Ik had een week tussen het stucen en wanneer de keuken geleverd werd. In die week moest ik nog witten. Dit kon met 3 van de 4 muren, deze waren binnen een paar dagen droog. De muur achter mijn aanrecht was alleen zo scheef dat de bovenste helft misschien wel een laag van zeker 7 cm gips had. Dit droogt niet in een paar dagen. Dit heeft uiteindelijk een krappe maand geduurd voor dit eindelijk droog was. Ik kon dus nog niet witten voor mijn keuken werd gemonteerd. Dat vond ik echt een domper want een vlakke lege muur is zo gedaan. En nu moest ik het dus later doen waardoor je je hele keuken weer moest afdekken en tapen (lees: muchos meer werk).
De vloer kon gelegd worden. Ik weet nog dat ik echt niet wist wat ik wilde. Maar ineens was het duidelijk en zocht ik naar de tofste betonlook laminaat. Uiteindelijk gevonden en ik ben er nog (mag ook wel :p) elke dag zo blij mee. Ik vind het echt heel tof staan, zeker in combinatie met de rest van mijn keuken. Bezorg dag was eindelijk aangebroken. Ik was een beetje nerveus zelfs! Er ontbraken 3 onderdelen en er werd verteld dat dit binnen een paar dagen nageleverd zou worden. Jammer joh, toch niet (wordt vervolgd). Mijn hele huiskamer stond afgeladen vol. Maandag 7 augustus was het dan zover, de montage man stond voor de deur. Ik plofte op de bank ik liet me een uur of 6 later verrassen! Wow wat vet!! Allemaal leuk en aardig zo’n tekening maar je kunt het gewoon niet voor je zien. Ik was echt mega blij! Het iets diepere en hogere aanrecht maakt het zoveel groter. En dat terwijl het echt niet mega veel scheelt maar toch net dat hele fijne beetje.
De montage ging op 1 dingetje (noem het maar ding) niet goed. De 10 minuten die ik weg was om boodschappen te doen stapte de monteur mis op de ladder en viel met een hamer in zijn hand half van het aanrecht af. Deuk in de meest zichtbare witte paneel die de keuken heeft. Naast dat het een tegenvaller was had ik hem ook met een gebroken nek in mijn gloednieuwe keuken op de grond aan kunnen treffen. Man man, dat is dus echt met een sisser afgelopen. Hij bestelde een nieuw paneel en deze zou later gebracht en opnieuw gemonteerd worden. De missende onderdelen bleken ook wel iets crucialer dan gedacht. Het waren namelijk de opstaande rand voor mijn aanrechtblad en de platen voor rondom mijn fornuis. Wat dus inhield dat de randen nog niet werden afgekit. Uiteindelijk heeft het zeker 6 weken geduurd voordat die onderdelen kwamen. Zes weken lang bestond dus de kans dat als ik iets vloeibaars zou omgooien dat aan de achterkant van mijn kastjes naar beneden zou druipen. Geloof me, dat wil je dus echt niet! Gelukkig is dit niet gebeurt maar het was af en toe wel spannend. Het paneel met deuk hebben we mooi kunnen gebruiken om te ketel weg te werken. Dat zie je hierboven op de foto, mijn toffe garde lamp hangt er nu aan. In de andere hoek hangt nu een verticale verwarming waardoor rechts daarvan ook nog plek was voor een ondiep aanrechtblok. Hieronder zit ook kastruimte en dat had ik heel erg nodig.
Mijn grote trots zijn natuurlijk twee ovens. Rechts is een oven oven en links is een oven met een magnetron stand. Links hieronder zit een vriezer en rechts een koeling. Onder mijn aanrechtblad vind je aan de linker kant een extra inbouw koelkast. Deze is iets kleiner dan een tafelmodel. Rechts hiervan een iets smaller gootsteenkastje. Een kwart van deze ruimte wordt in beslag genomen door de boiler van de Quooker. Wat een fijn ding is dat! Eerst wilde ik er eigenlijk geen maar ik ben nu toch heel blij dat ik er toch voor gekozen heb. Rechts weer daarvan zit de vaatwasser en onder het fornuis een enorme besteklade en daaronder een lade met heel veel ruimte waar al mijn pannen inpassen.
Deze keuken kookt en bakt heerlijk! Ik heb er nu al een paar maanden plezier van en ik vind het nog steeds leuker dan ooit om mijn vaatwasser in te ruimen en mijn aanrecht schoon te maken. Het was nogal een bevalling. Een paar tegenslagen maar volgens mij hoort dat er allemaal bij en had het nog veel erger gekund. Het was alles dubbel en dwars waard.
In het geheel is er ongeveer een half jaar overheen gegaan. Iedereen die heeft geholpen, super bedankt! <3 Dit blije ei sluit nu deze enorme blog af. Wat vinden jullie van mijn handgrepen? Of had jij voor greeploos gekozen?
Liefs,
Eef
