Wanneer je je best doet, maar het niet wil lukken.. Al een tijdje vraag ik mezelf af. Moet ik hier wel of niet een blog over schrijven? De gedachte dat mensen dit misschien als ‘zielig verhaal’ vinden overkomen heeft mij toch een beetje tegengehouden. Het duurde even voor ik dacht: ‘Ja, maar dit is mijn eigen blog, en ik kan delen wat ik wil. Je hoeft het niet te lezen’. En daarbij moet ik me natuurlijk niks aantrekken van de mening van anderen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Even een kleine toevoeging alvast; ik mag en kan door Eefsfood heel toffe dingen doen en meemaken en dat vind ik echt fantastisch. Dat staat helemaal los van de rest van deze blog.
Eind 2016 besloot ik om meer te gaan focussen op mijn blog. Het plan was om in ieder geval in januari ELKE DAG een nieuw recept of artikel te plaatsen. Ik wist toen natuurlijk al dat dit op langere termijn niet vol te houden zou zijn, maar ik wilde het eerst een maandje testen. Wat het zou doen met het verkeer en de bezoekcijfers op mijn blog. Het hielp! Een record van bijna 7000 unieke bezoekers. Ik was blij! Ik dacht het begin is daar. In februari uploadde ik niet dagelijks. Het resulteerde in 6000 bezoekers, dit vond ik ook wel logisch want ik had immers niet dagelijks gepost. Ik dacht nog steeds dat dit het begin was van ‘definitieve’ groei van mijn blog. Ik wil nog even benadrukken dat 7000 best veel is, maar in de blog wereld stelt het niet zoveel voor volgens mij.
Toen werd Leroy mijn stagiair en maakte we samen een mooi upload schema. Hij schreef 2 hotspots per week voor eefsfood.nl en ik maakte 3 recepten. Voor zo’n 4 maanden lang kwamen er 5 nieuwe dingen per week online. De groei bleef uit, sterker nog het werd minder. Ik baalde ervan. Ik snap dat met groei een hoop geduld komt kijken maar dit was toch wel echt het moment dat er iets moest gebeuren. Ik had nooit eerder zulke steady maanden wat uploaden betreft. Straks is Leroy weg en sta ik er weer alleen voor. Hoe ga ik dan in vredesnaam voor groei zorgen als het nu al niet lukt?
Ik schreef een blog over het beginnen met Intermittent Fasting. Dit artikel werd voor mijn doen echt verrassend vaak (joepie!) gelezen. Afvallen spreekt natuurlijk heel veel mensen aan, maar dat het zo goed gelezen zou worden had ik nooit gedacht, laat staan verwacht. Was dit eenmalig of niet? Dit bleek van niet. Update 1, 2 & 3 werden ook goed gelezen. De updates heb ik zeker niet geschreven omdat ik wist dat het zou scoren maar echt omdat ik het tof vind deze ervaringen met jullie te delen.
De zomermaanden waren aangebroken en ik besloot een soort blog vakantie in te lassen. Eigenlijk wilde ik dit niet maar er waren genoeg redenen om dit wel te doen. Ik had er vrede mee en de verbouwing van mijn keuken had ook alle aandacht nodig. De bezoekersaantallen kelderden nog meer, maar hier heeft volgens mij iedere blogger last van in de zomermaanden. Dit ging eigenlijk compleet volgens verwachting dus.
Je probeert met toffe recepten en artikelen te komen. Gerechten die makkelijk te maken zijn of recepten die gewoon zo lekker zijn dat iedereen het wil maken en dus ook een kijkje neemt bij het recept. Ik merkte dat ik hier op een gegeven moment teveel mee bezig was. Zou het wel scoren of kan ik beter iets anders bakken? Eef, hallo joehoee! ‘Weet je nog dat je deze blog bent begonnen omdat je het vooral heel leuk vindt om te laten zien wat je allemaal maakt in de keuken’. Ja dat is al 3 jaar geleden, en nu is Eefsfood mijn bedrijf. Waar ik hopelijk ooit van kan leven. Niet zo gek dat ik juist nu graag wil groeien toch?
Na een paar keer gehoord te hebben ‘het bereik op je blog is helaas niet voldoende voor een samenwerking’ ben je dat ook wel zat. Het was en is eigenlijk nog steeds een tweestrijd in mijn hoofd. Gelukkig is de 50/50 inmiddels 80/20 denk ik. Vaker denk ik nu, Eef blijf dit uit plezier doen en pieker niet teveel over die bezoekers. Gelukkig zijn er ook zat bedrijven die niet zo erg gericht zijn op mijn bezoekersaantallen en zien meer de waarde in van mijn Instagram pagina bijvoorbeeld. Zo zijn er al best wat toffe samenwerkingen tot stand gekomen.
Maak ik teveel taalkundige fouten op mijn blog? Is dat wat ik maak oninteressant of gewoon niet leuk? Is mijn site wel goed en handig ingedeeld? Doe ik iets fout, of zelfs niet om het bereik te vergroten? Ondanks dat ik er nu wat beter en misschien objectiever naar kijk schiet de vraag ‘wat doe ik verkeerd?’ toch echt weleens door mijn hoofd. Terwijl ik regelmatig wordt overspoeld door positieve reacties blijft het ‘negatieve’ (wat dus niet lukt in dit geval) vaak meer hangen dan de toffe dingen. Waarom is dat toch zo? Al die toffe reacties zijn toch veel leuker? Richt je daarop!
Jij, die dit leest, bedankt! Bedankt dat je met enige regelmaat mijn blog bezoekt. Bedankt dat je mij weleens een mailtje of privé berichtje heb gestuurd. Bedankt voor het enthousiasme. Bedankt dat je weleens een recept van mij heb gemaakt en met trots een foto hebt opgestuurd. Dit alles is mij het meeste waard en maakt het bloggen zo tof. Bedankt, echt!
En toch vind ik het fijn deze blog geschreven te hebben en dat ik het voor nu even kwijt ben. Ik weet dat een succesvolle blog je niet zomaar aan komt waaien en dat je er hard voor moet werken. En dat je je ook niks moet aantrekken van al je collega bloggers die als een speer aan het groeien zijn. En ik mijzelf soms betrap op de gedachte ‘waarom zij wel en ik niet’. Ik gun het ze echt allemaal van harte en je hebt er zelf al helemaal niks aan om zo te denken.
Tips of opbouwende kritiek zijn welkom in de reacties.
Liefs,
Eef
