Zo en dat was weer een week! Eentje die verre van kans maakt om in mijn leukste weken top 10 van 2017 te komen. Waarom? Er gebeurde gewoon niet zo veel.. Of toch wel?
Ik had maandag geen wekker gezet. Ik vond wel dat ik het verdiend had om een beetje uit te slapen. Zo’n catering vreet toch altijd meer energie en dat merk ik vaak achteraf pas. Ik ben daar een paar dagen van tevoren ongeveer 24/7 mee bezig in mijn hoofd, gewoon omdat ik alles in de puntjes voorbereid wil hebben. Dat resulteert in een onrustige nacht en dat uitslapen ho maar! Nou ja ook prima..
Ik zat al even te broeden op het idee voor een nieuwe taart die ik wilde gaan maken dus begon ik daar mee. Taarten als deze zijn een feestje om te maken. Vooral het afmaken ervan. En ook altijd fijn als je witte chocolade botercrème weer perfect is gelukt. Ik denk dat ik het recept daarvan binnenkort maar eens deel met jullie!
Hij is machtig maar echt heel lekker! Het recept van deze triple chocolate hazelnut cake (soms klinkt het in het engels gewoon beter) staat ook online.
Is het geen plaatje? Ik ben er best trots op! Binnen een uur was ik al 4 punten kwijt en lag de rest gereserveerd en al in de vriezer. Top!
Na zo’n middag in de keuken heb ik meestal geen zin meer om te koken. Ik besloot even langs de toko te fietsen. Ik heb dit pas sinds een half jaar ontdekt en ga haal er zeker 1 keer per maand. Tot nu toe neem ik altijd hetzelfde! Ik vind het zo lekker dat ik gewoon niks anders wil. Bami, knoflookboontjes, kip cashew, een pittig eitje en een bakje koude tempeh. Oh en het enige wat ik wel afwissel is kroepoek, emping of cassave.
Smullen en vroeg naar bed! Leuk bedacht, minder goed in de uitvoering.. Ik kon niet slapen en tot overmaat van ramp was er ineens weer dat geluid. Het geluid van iets dat druppelt. Het kwam bij de bovenburen (4 studenten) vandaan. Volgens mij slaap ik onder hun douche en was die niet helemaal dicht gedraaid. Maar je gaat (tenminste ik niet) ook weer niet midden in de nacht aanbellen. Dus ik schreef een briefje en die ben ik nog die nacht in hun brievenbus gaan doen. Vet raar ik woon hier al 4,5 jaar en dit was nu de 2de keer in 2 weken.. Ik had wel oordoppen in huis maar ik durfde het niet aan want ik was bang dat ik mijn wekker niet zou horen de volgende ochtend.
De volgende ochtend was ik ook echt mijn bed niet uit te branden, dit is de laatste tijd geen uitzondering trouwens. Ik heb echt van die fases dat je bed uitkomen erger lijkt dan ooit tevoren. Nou ik zit er weer middenin.
Ik nam 2 stukken taart mee voor mijn collega (ook een goede vriendin). ik zei niks en de volgende dag kreeg ik dit!
Love you too! <3
Woensdag! Het was 1 graden (of is het graad) en er was natte sneeuw aan het sneeuwen. 1 Keer raden wie er vandaag ijsjes mocht verkopen? Moi!
Nou het liep storm, sneeuwstorm om precies te zijn!
Donderdag was het echt taak om iets te doen aan mijn steeds langer wordende to do lijst. Ik schreef sneller bij dan dat ik af kon strepen. Ik streek neer bij Chummy! Genieten van een kokos latte, die zijn hier echt het aller lekkerst. Van koffie krijg ik altijd dorst. Daar is dan mijn andere favo, de Italian soda:
Gelukkig kwam ik in de flow en kon het afstrepen beginnen. In de middag had ik ook nog een gesprek waar ik me een klein beetje op moest voorbereiden. Nou de dag was alweer om voordat ik het doorhad.
Vrijdag was het weer tijd voor een dagje bij Leonidas. Daarna even snel boodschappen gedaan want ik had nog een best last minute bestelling voor zaterdag. Deze cupcakes:
Zaterdag begon met schaatsen kijken! Ik had nog niks gezien van het hele WK en ik zapte precies op tijd in om Kjeld de 1000 meter te zien winnen. Daarna ging ik de keuken in om borrelhapjes te maken (dit heeft alles te maken met het gesprek van afgelopen donderdag). Waarschijnlijk later meer daarover! Ja I know, weer zo’n dooddoener..
‘s Avonds op de bank met de tv aan en lekker vroeg naar bed (alweer ja!) De volgende dag begon weer met schaatsen. De ultieme weekendbesteding wat mij betreft!
En ja hoor! Eindbaas Kjeld rijdt weer het hele veld op afstand. Stiekem wist ik toen ik vroegâh naast hem zat in de bus naar het trainingskamp in Inzell al dat we met een kampioen te maken hadden. Nee dat is een beetje te makkelijk praten achteraf ;p. Dat is allemaal uit de tijd toen ik nog een 16 jarig onzeker meisje was die nogal tegen de snelle schaatsboys (waaronder Kjeld dus) opkeek. Enfin, daarna wandelde ik de stad in. De sneeuw was grotendeels al prut geworden, jammerrrr!
Even een bakkie koffie en het lekkerste cheesecakeje van de stad eten!
s’ Middags nog wat gewerkt achter mijn laptop en in de avond nog deze semi gezonde muffins in de oven gezet. Iets met pindakaas, banaan en pecannoten.
Ze waren vet mooi gelukt en toen nam ik een hap: gadverdamme! Echt niet te vreten. Beetje jammer! Ik dacht echt dat ze lekker zouden zijn het had zelfs het recept al uitgewerkt. Gevalletje zonde van mijn tijd. Volgens mij ook een teken dat ik me niet meer aan semi gezonde dingen moet wagen.. Had ik al gezegd gadverdamme? Ik vind het gewoon knap van mezelf dat ik iets met deze lekkere ingrediënten vies kan laten smaken!
Komende week beter!
Liefs,
Eef
